بهینه سازی درس پژوهی برای آموزش دانش پداگوژی محتوا: آسیب شناسی از منظر ملاحظات اخلاقی
کد مقاله : 1150-CNF
نویسندگان
محمدرضا خدادوست *1، سعیده محمدی2
1استادیار، گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده کوتاه
درس پژوهی یا تدریس تیمی پژوهش محور، به عنوان روش جدید جایگزین در انتقال دانش محتوای آموزشی در نظام آموزشی ایران رواج یافته است؛ ولی ملاحظات اخلاقی درس پژوهی مغفول مانده و به تبع آموزش دانش پداگوژی محتوا را متاثر ساخته است. پژوهش حاضر با بررسی آسیب شناختی درس پژوهی در انتقال دانش محتوای آموزشی، در صدد معرفی ملاحظات اخلاقی درس پژوهی در سطح مدارس می باشد. بنابراین، با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 12 نفر از معلمان ابتدائی تبریز با تجربه پیشین درس پژوهی ، برای مصاحبه نیمه ساختار یافته انتخاب، و داده های حاصل از کدگذاری در 10 مضمون ناظر بر ملاحظات اخلاقی دسته بندی شدند. آسیب های درس پژوهی از منظر ملاحظات اخلاقی به شرح زیر مشخص شدند: عدم کسب تجربه قبلی توسط معلمان درس پژوه، عدم آموزش پیشین ، زمان و مکان درس پژوهی نا مناسب، عدم همکاری و مشارکت مدیران، معلمان و همکاران، توجیه نبودن اولیا و دانش آموزان، نبود نیروی انسانی جایگزین، عدم انتشار مناسب یافته ها، بی رغبتی به مستند سازی صوتی-تصویری و عدم تامین مالی درس پژوهی. نتایج این پژوهش می تواند در اجرای بهتر درس پژوهی با هدف آموزش بهینه دانش پداگوژی محتوا در مدارس کاربرد داشته باشد.
کلیدواژه ها
درس پژوهی، ملاحظات اخلاقی، دانش پداگوژی محتوا
وضعیت: مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است