رابطه مهارت‌های خودتنظیمی دانشجومعلمان با تدریس اثربخش علوم تجربی دوره ابتدایی

کد مقاله : 1153-CNF

نویسندگان

نوشین گشمردی * عضو هیات علمی

چکیده کوتاه

پژوهش حاضر با هدف بررسی مهارت‌های خودتنظیمی دانشجومعلمان با تدریس اثربخش علوم تجربی مقطع ابتدایی انجام پذیرفت. این مطالعه از نوع طرح‌های همبستگی به روش پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجومعلمان دختر و پسر رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان استان بوشهر بودند. در این پژوهش براى بررسى نقش دانشجومعلمان در تنظیم و آموزش مهارت‌های خودتنظیمی از مقیاس خودتنظیمی مارتینز – پونز (1996) که دارای 20 گویه بود، استفاده شد. مقدار آلفای کرونباخ این پرسش‌نامه 89/0 به دست آمد. پرسش‌نامه محقق ساخته برای سنجش تدریس اثربخش درس علوم تجربی (مشتمل بر 38 سئوال) بکار گرفته شد. ضریب آلفای کرونباخ پرسش‌نامه مذکور 92/0 گزارش گردید. تعداد 59 پرسش‌نامه جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایح نشان داد که میانگین نمرات متغیرها و ابعاد آن بالاتر از میانگین مفروض (عدد 3) است. در ضمن مقدار آماره‌های t آن‌ها از مقدار بحرانی 96/1 بزرگ‌تر بود، سطح معنی‌داری نیز کوچک‌تر از 05/0 گزارش گردید. همچنین بین متغیرهای مهارت‌‌های خودتنظیمی و اثربخشی تدریس همبستگی معنی‌داری در سطح قوی مشاهده گردید (001/0, P≤ 84/0r=). در نتیجه فراهم‌آوردن محیط مناسب برای پرورش مهارت‌های خودتنظیمی می‌تواند در آینده حرفه‌ای در جهت کارآیی بهتر و اثربخشی تدریس آنان موثر و مفید واقع گردد.

کلیدواژه ها

برنامه درسی، تدریس اثربخش، خودتنظیمی، دانشجومعلمان، دوره ابتدایی، علوم تجربی.

وضعیت: مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است