| واکاوی ادراک معلمان از رویکرد یادگیری باز در اجرای برنامه درسی؛ مطالعه ای به روش پدیدارشناختی |
| کد مقاله : 1168-CNF |
| نویسندگان |
|
مهدیه رحیمی *1، رضوان حکیم زاده2، فاطمه رحمتی3 1دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران. 2دانشیار گروه روش‌ها و برنامه‌های درسی و آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران. 3دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران. |
| چکیده کوتاه |
| یادگیری باز یک رویکرد آموزشی است که با غنی سازی یادگیری و تنوع بخشیدن به محیط‌های یادگیری باعث ارتقای دستاوردهای برنامه درسی می‌شود. در سند تحول بنیادین نیز به تنوع بخشیدن به محیط‌ها و منابع یادگیری به عنوان یکی از راهکارهای ایجاد تحول در برنامه درسی اشاره شده است اما به نظر می‌رسد که غلبه رویکردهای سنتی در فرایندهای یاددهی – یادگیری باعث شده که این رویکرد آموزشی به عنوان یک رویکرد تحولی اجرای برنامه درسی کمتر مورد توجه قرار بگیرد زیرا در وهله اول کاربرد آن به آگاهی و مقبولیت آن از سوی مجریان برنامه درسی یعنی معلمان بر می‌گردد. این مطالعه با هدف واکاوی ادراک معلمان از مفهوم یادگیری باز و چالش‌ها و فرصت‌های این مهم با رویکرد کیفی و از نوع پدیدارشناسی انجام شد. شرکت‌کنندگان آن از میان معلمان شهر ایلام بودند که دوازده نفر از آنان به طور هدفمند انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و جهت اعتباریابی از روش کلایزی و روش لینکلن و گوبا استفاده شد. تحلیل داده‌ها منجر به شناسایی 10 مضمون؛ مفهوم، محتوا و مکان یادگیری باز، چالش‌هایی از منظر امکانات، مدیریت و هماهنگی و برنامه‌درسی، مدیریتی و فرصت‌های یادگیری‌‌‌های شناختی، عاطفی، مهارتی و شخصی و 38 زیرمضمون شد. |
| کلیدواژه ها |
| یادگیری باز، ادراک معلمان، برنامه‌درسی، فرصت‌ها، چالش‌ها، پدیدارشناختی. |
| وضعیت: مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
