ادبیات ایران، هنری پداگوژیک درآمدی بر ارزش‌های علمی یاددهی-یادگیری در آثار ادبی فارسی
کد مقاله : 1209-CNF
نویسندگان
نوازالله فرهادی *
استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرانگیان. ایران.
چکیده کوتاه
ادبیات نغز و پرمغز فارسی در زمرة والاترین هنرهای متعهد جهان قرار دارد و سرشار از اطلاعات متنوع و آموزه‌های متکثر در زمینة دانش‌ها و مهارت‌های گوناگون، از جمله، اصول تعلیم و تربیت است. پژوهش پیش رو با هدف نمایاندن گوشه‌هایی از دانش بنیادین تعلیم و تربیت در آثار نظم و نثر پارسی و رویکرد ادیبان دانشمند ایرانی به راهبردهای اساسی یاددهی-یادگیری، به‌ویژه در سطح پداگوژی انجام‌می‌پذیرد. به این منظور مضامین مرتبط با موضوع یادشده، از متون ادبی فارسی استخراج و به شیوة تحلیل محتوا موردمداقه‌قرارمی‌گیرد. بررسی داده‌ها نشان‌می‌دهد، مباحث تربیتی، درون‌مایة اصلیِ نظم و نثر تعلیمی را تشکیل‌می‌دهند و در اغلب این آثار به طور صریح مطرح می‌گردند؛ در آثار غیر تعلیمی روش‌ها و فنون آموزش بیش از اندرزهای تربیتی و به صورت غیر مستقیم بیان‌می‌شوند، به‌طوری‌که دریافت آن‌ها به تأمل در ژرفای این قبیل آثار نیازمند است. در آثار مورد مطالعه (اعم از تعلیمی و غیر تعلیمی) گزاره‌های پداگوژی با مؤلفه‌های آناگوژی همراه و آمیخته به‌هم است و نسبت به آن‌ها رنگ غالب دارد؛ بر همین منوال اصول آموزشی با مضامین پرورشی به‌طور هم‌افزا و هنرمندانه در هم تنیده شده‌است.
کلیدواژه ها
ادب تعلیمی، تعلیم و تربیت، زیباشناختی پداگوژیک، هنر یاددهی-یادگیری.
وضعیت: مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است