بررسی دانش نومعلمان ابتدایی درباره انواع ارتباطات موثر در فرایند تدریس
کد مقاله : 1227-CNF
نویسندگان
بهروز خرام *1، عظیمه السادات خاکباز2، محمدرضا یوسف زاده چوسری2
1آموزش و پرورش
2دانشگاه بوعلی سینا همدان
چکیده کوتاه
در این پژوهش، تجربه زیسته نومعلمان ابتدایی درباره انواع ارتباط موثر در فرایند تدریس و فرایند یادگیری این دانش مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با روش پدیدارشناسی توصیفی اجرا و از مصاحبه نیمه ساختاریافته برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه اطلاعاتی شامل نومعلمانی است که دوره چهار ساله تربیت معلم را گذرانده و کمتر از پنج سال سابقه تدریس دارند. نمونه پژوهش شامل 15 نفر از نومعلمان مذکور است که بر اساس منطق نمونه گیری در پژوهش های پدیدارشناسی به صورت هدفمند و با روش گلوله برفی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش کدگذاری استفاده شد. براساس یافته های پژوهش، ارتباط با خود، ارتباط با دانش آموزان، ارتباط با والدین، ارتباط با همکاران و افراد بالادستی مهم ترین ابعاد ارتباطی موثر در فرایند تدریس هستند و دانش به وجود آمده در این زمینه ها در دوران دانش آموزی، دوره تربیت معلم و دوران معلمی به دست آمده است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که دانش یادگرفته شده در هر دوره با دوره بعدی متفاوت بوده و آموزش های قبل از خدمت نتوانسته اند تمام نیازهای ارتباطی نومعلمان در محیط کار پاسخگو باشد.
کلیدواژه ها
نومعلم، سال های آغازین تدریس، دانش معلم، ارتباط، تدریس
وضعیت: مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است